Derventski književnik, novinar, potpukovnik Vojske Republike Srpske i bivši komandant Osinjske brigade Savko Pećić sahranjen je danas na pravoslavnom groblju u Potočanima uz vjerski obred i vojnu počast.
Sahrani je prethodila komemoracija koja je održana u Centru za kulturu u organizaciji Gradske boračke organizacije i Srpskog književog kluba “Vihor”.
Predsjednik Gradske boračke organizacije Čedo Vujičić je istakao da je Pećić ostavio svoj pečat u brojnim oblastima života u Derventi, i da se posebno isticao u društveno korisnom radu i bilježenju događaja svoga grada od rane mladosti.
“Još u ranoj mladosti, Savko je pokazivao sklonost ka društveno korisnom radu, pa ga pamtimo kao izviđača gorana, pjesnika, fudbalskog sudiju, omladinskog aktivistu. Nemjerljiv je njegov doprinos u „Vihoru“, udruženju ribara, Rukometnom klubu i brojnim organizacijama, ali i u politici. Mi koji smo mu bili bliski pamtimo njegove kritike, koje su ponekad bile i oštre. Nije se libio da nam kaže ono što mu se ne dopada, ali nas je kraju uvijek očinski savjetovao i ni sa kim se nije zavadio. Savko je bio ljudska veličina“, na komemoraciji rekao je Vujičić.
Gradonačelnik Dervente Milorad Simić ističe da je Savka upoznao davne 1969. godine.
“Savko je bio pisac, hroničar, borac i čovjek koji je primjer kako treba animirati porodicu, o kojoj je govorio uvijek sa posebnom brigom i pažnjom. Svi mi kažemo da znamo voljeti unuke, ali Savko je to radio na poseban način. Zadovoljstvo mi je što smo dugi niz godina bili prilično bliski“, rekao je Simić.
U ime Srpskog književnog kluba “Vihor” i kolega novinara, ali i kao višegodišnji prijatelj o Pećiću je na komemoraciji govorio Nenad Simić.
“Malo je sredina koje se mogu pohvaliti sa ljudima kakav je bio naš Savko i možemo biti srećni što smo upoznali čovjeka koji je svoje cjelokupno stvaralaštvo vezao za ovaj grad i ljude. Možemo reći da je bio najznačajniji hroničar novijeg vremena, a njegova djela mogu poslužiti i već služe svima koji kreću na put stvaralaštva u oblasti medija, kulture, sporta i stvaranju veza među ljudima“, rekao je Simić.
U ime Gradskog odbora SP-a obratio se potpredsjednik Bojan Radanović, koji je i Savkov prijatelj i poznavalac njegovog stvaralaštva i brojnih dijela koje je uradio.
“Drago mi je što je Derventa za života pokazala da cijeni Savkov lik i djelo tako što mu je dodijelila Zahvalnicu kao jedno od najviših opštinskih priznanja, a čiji smo bili inicijatori. Volio je reći da je književnik pa ovom prilikom želim da u tom duhu kažem da svojim rođenjem svi pišemo svoje stihove u svoje knjige života, a on je sada ispisao svoju zadnju stranicu i uradio je to maestralno. Čast mi je što sam te poznavao dragi prijatelju“, rekao je Radanović.
O Pećićevim vojnim podvizima i dostignućima govorio je penzionisani pukovnik Vojske Republike Srpske i u ime Udruženja rezervnih vojnih starješina VRS Miko Škorić, koji ga je poznavao pune tri decenije.
“Savko je bio moj kolega oficir iz „bilećke škole“, bio je jak i obrazovan i nikada se nije predavao. Sve svoje kapacitete stavio je na raspolaganje Derventi i ovom regionu. Formirao je brigadu koja je prije toga bila u partizanskoj diviziji i nije imala obrise kakve je Savko sa svojim saradnicima napravio. Bogu hvala, brigada je uspješno ratovala, učestvovala u oslobođenju Dervente i cijelog posavskog dijela do Broda, nakon čega su uslijedile druge obaveze i dužnosti koje je uspješno obavljao“, rekao je Škorić.
On dodaje da se Pećić borio za poboljšanje statusa običnog borca do kraja života i da je bio predsjednik Gradske organizacije Starješina VRS koja je formirana među prvima i vješto vođena.
Saučešće povodom Pećićeve smrti izrazili su predstavnici Rukometnog kluba „Derventa“, šef Kluba poslanika SNSD-a u Narodnoj skupštini RS Igor Žunić, a telegram saučešća Gradskoj boračkoj organizaciji i porodici uputio je ministar rada i boračko – invalidske zaštite Republike Srpske Duško Milunović.
Nakon komemoracije u hramu u Srpskoj varoši služeno je opijelo, i uz postrojavanje počasnog voda i muziku Vojnog orkestra Trećeg pješadijskog Republika Srpska puka Oružanih snaga BiH ispraćen je na pravoslavno groblje u Potočanima, gdje je sahranjen.
Komemoraciji i ispraćaju prisustvovao je velik broj prijatelja i poštovalaca iz Dervente i drugih opština Republike Srpske i regiona.
Pećić preminuo je u srijedu, 16. marta, u 73. godini poslije borbe sa teškom bolešću.
Bio je dopisnik “Glasa Srpske”, Radija Republike Srpske, Derventskog lista, Posavskih novosti, “Svitanja”, “Vidika”…
Objavio je 14 knjiga proze i poezije, sarađivao sa stručnim časopisima za kulturu i književnost u Republici Srpskoj i regionu.
Bio je dugogodišnji predsjednik Srpskog književnog kluba “Vihor” i osnivač Međunarodnih ilindanskih književnih susreta “Prljača” na rijeci Ukrini.
Dobitnik je Povelje sa zlatnom značkom Udruženja evropske akademije srpskih nauka i umjetnosti iz Ljubljane, nagrade “Zlatno pero” Udruženja srpskih književnika u Sloveniji 2020. godine, te opštinskog priznanja.
Živio je i stvarao u Derventi.
Posavske novosti