Organizatori protesta su zahtjeve prethodno uputili poslodavcima i vlastima tražeći da ih ispune do tog datuma.
Kao odgovor, uslijedila je represija, a u sukobima sa policijom bilo je žrtava i ranjenih na obje strane.
Ishod protesta bio je da su sedmorica sindikalnih aktivista osuđeni na smrt.
Drugi kongres Radničke internacionale odlučio je da se od 1890. godine – Prvog maja širom svijeta održavaju masovne manifestacije, demonstracije i štrajkovi, kao jedan od vidova klasne borbe, što je do kraja 19. i početkom 20. veka dobilo masovne razmjere.
U cijelom regionu vremenom je postao običaj da se tog dana u zoru izlazi na Prvomajski uranak u prirodu.
Praznik rada je tokom dugog poslijeratnog perioda, najmasovnije obilježavan u socijalstičkim zemljama, kada su održavane parade i slične manifestacije.